Najczęstsze przypadki dysfunkcji powstałe podczas treningu siłowego:

Przez sport do… kontuzji to złote hasło AWF. Dlaczego? Podstawą zdrowej i bezpiecznej aktywności jest wiedza na temat specyfiki wybranej przez siebie dyscypliny, ponieważ będzie ona skutecznym środkiem zapobiegawczym na wszelkie urazy. Warto skonsultować się z trenerem lub instruktorem, w kwestii doboru obciążeń oraz prawidłowej techniki ćwiczeń, aby nie dopuścić do przeciążenia aparatu ruchu.

Najczęstsze przypadki dysfunkcji powstałe podczas treningu siłowego:

Stłuczenia – dotyczy to najczęściej ćwiczeń z dużymi ciężarami, które podczas niewłaściwego odkładania spowoduje przygniecenie lub uderzenie ciała. Jeśli wybierasz większy niż zazwyczaj ciężar, rób to z asekuracją osoby obok, być może okaże się ona dodatkową motywacją do pobijania własnych rekordów, a na pewno będzie pomocą w razie potrzeby.

Nadciągnięcie oraz naderwanie mięśnia –dochodzi w momencie przekroczenia granicy wytrzymałości, co najczęściej następuje w konsekwencji nadmiernego rozciągnięcia, gwałtownego ruchu bądź powtarzających się mikrourazów. Naderwanie mięśnia charakteryzuje się pojawieniem nagłego bólu w obrębie uszkodzonego mięśnia, do którego stopniowo dołącza krwiak oraz obrzęk.

Naderwanie ścięgna - Najczęstszymi przyczynami naderwania ścięgna jest zbyt duże obciążenie, które prowadzi do rozerwania części włókien ścięgnistych łączących mięsień z kością. Do tego typu urazu często przyczynia się długotrwałe powtarzanie jednego ruchu.Naderwanie ścięgna to częściowe rozerwanie części włókien ścięgnistych łączących mięsień z kością.W związku z tym, że ścięgno to włókno kolagenowe, które stanowi przedłużenie mięśnia, objawy jego naderwania są podobne do objawów naderwania mięśnia (stan zapalny, ból i opuchlizna), przy czym obrzęk zwykle jest mniejszy i narasta wolniej. Pojawia się także zasinienie, które jest skutkiem przerwania ciągłości okolicznych naczyń krwionośnych i wylewu krwi do tkanek.

Zerwanie więzadła – więzadła nie mają zdolności kurczenia się i dlate­go oprócz wiązania kości w stawach, ogranicza­ją ich ruchomość, zapobiegając przekraczaniu granic tej ruchomości. Bardzo często ten rodzaj urazu kończy się leczeniem specjalistycznym.

Zmniejszenie funkcjonalności stawów - poprzez ćwiczenia siłowe mięśnie mają tendencję do skracania się, co może prowadzić do przykurczów mięśniowych. Efekt – zmniejszona amplituda ruchów, a więc i sprawność fizyczna.

Zmniejszenie ruchomości stawów: trening siłowy powoduje ograniczenie ruchomości w stawach oraz zwiększa ryzyko powstawaniu przykurczy mięśniowych. Połączenie ćwiczeń siłowych i gibkościowych sprzyja rozwojowi obu zdolności motorycznych

Lepiej zapobiegać kontuzjom, niż je później leczyć… Przede wszystkim zacznij każdy trening od rozgrzewki. Przygotowane mięśnie będą mogły odpowiedzieć szybką reakcją na nieoczekiwany bodziec, jak np.: upadek, uderzenie, nagły zwrot.

W przypadku regularnych treningów preferowanej dyscypliny sportu, warto jest uzupełniać treningi o różnorodne formy ruchu (wzmacnianie osłabionych grup – dążenie do równowagi mięśniowej), a także dbanie o elastyczność mięśni poprzez regularny stretching.