Przykurcze mięśni

Przykurcz mięśni – czy jest niebezpieczny?

Gdy grupa mięśni jest przykurczona, czyli włókna mięśniowe są niezdolne do pracy w pełnym zakresie ruchu, jest to zawsze traktowane jak stan patologiczny i wymagający pracy.

Jest to problem złożony, ponieważ dochodzi do obkurczenia się tkanek miękkich, mięśni, więzadeł i torebek stawowych przez co powstaje znaczne ograniczenie ruchomości stawu. Ograniczona ruchomość stawu, może z czasem doprowadzić do jego stopniowej degeneracji. Tkanki miękkie – nie tylko w obrębie mięśnia, ale również więzadeł, ścięgien i torebek stawowych, obkurczają się, czyli ulegają skróceniu na całej długości.

Jak objawiają się przykurcze?

Gdy nasza ruchomość stawów, mięśni, czy całych kończyn stopniowa się ogranicza, a przekroczenie zakresu ruchu powoduje ból, może to oznaczać przykurczone mięśnie jednej grupy, a zwykle i nadmiernie rozciągnięte drugiej grupy. Często garbiąc się mamy przykurczone mięśnie piersiowe, a rozciągnięte mięśnie grzbietu.

Istnieje prosty podział na przykurcze mięśni: przykurcz czynny, czyli taki, który udaje się skorygować dzięki ćwiczeniom, oraz przykurcz bierny, który wymaga farmakologicznego rozluźnienia mięśni, ćwiczeń z pomocą fizjoterapeuty lub w skrajnych przypadkach interwencji chirurgicznej!

Przykurcze są bardzo częstym zjawiskiem u osób z ograniczoną aktywnością fizyczną. Siedzący tryb życia i wymuszone wielogodzinne pozycje, stwarzają idealne warunki do powstawanie ograniczeń w zakresie ruchu. Są to zazwyczaj sytuacje w pełni odwracalne, wymagające jedynie poświęcenia czasu, aby powrócić do pełnej sprawności.

Przykurcze, są także konsekwencją wielu stanów chorobowych, jak porażenie spastyczne, uszkodzenie nerwów obwodowych, zwyrodnienia stawów. Tu problem jest większy i znacznie bardziej złożony, gdyż same ćwiczenia czynne, nie są w stanie odtworzyć prawidłowego zakresu ruchu.

Odpowiednio dobrane ćwiczenia i zabiegi pozwalają zwiększyć ruchomość stawów i elastyczność mięśni.